de gouden tempel van dambulla

Wachtend op Mr. P. ging Ed alvast uitchecken. Er werd even gesteggeld of we wel of niet een zakje pinda’s uit de minibar hadden gehad. Ed wist zeker dat hij die niet had gepakt, maar er werd bij hoog en bij laag volgehouden dat dat wél het geval was. “Nou ja, dan zet je die ook maar op de rekening”, vonden wij. Daar zouden we niet failliet aan gaan. We vervolgden onze reis met Mr. P. en reden naar Kandy. Ook dit was weer een rit van ruim 3 uur, dit door het drukke verkeer, want het was een afstand van maar zo’n 50 km. Onderweg stopte hij om ons te laten genieten van een heerlijke maiskolf die door een marktvrouwtje was bereid.

Na een tijdje bereikten we de Gouden tempel van Dambulla. Wat een beauty vanaf de onderkant … Wederom moesten we weer 300 meter klimmen om Boeddha te kunnen bewonderen. Het bleken er uiteindelijk 5 te zijn van een enorm formaat! We hebben veel ontberingen moeten lijden, want alles moet blootvoets. En héét dat die stenen zijn … De blaren staan er nu nog onder. Maar wel heel mooi om te zien en vooral oud (1400 jaar). Toen weer naar beneden geklauterd en onderweg weer veel apen en Chinezen tegen gekomen.

Toen weer door naar Kandy (is met 112.000 inwoners (2005) één van de grotere steden op Sri Lanka). Wát een drukte en herrie! Het verkeer is hier nóg chaotischer dan wat we al eerder hebben gezien. Het Queens hotel heeft een geschiedenis van meer dan 160 jaar en heeft 80 kamers in de Britse koloniale stijl. Na aankomst nog even een bezoek gebracht aan de tegenover het hotel gelegen Tempel van de Tand van Boeddha. Een enorm complex met veel goud en mooie beelden en afbeeldingen. Voorlopig even genoeg Boeddha’s voor nu.

Na deze vermoeiende dag kwam Ed trouwens plotseling de vermiste pinda’s tegen.