Theeplantage

De kamers in het Queens hotel zijn enigszins gehorig. We hadden een geïntegreerde kamer waarin een Chinees met astma lag. Gedurende de hele nacht ben ik steeds wakker geworden door het amechtige gekuch van de man en vervolgens van de geruststellende stem van zijn vrouw. Volgens Ed lagen ze met minstens 4 Chinezen op de kamer. Hij kwam tot die conclusie omdat de volgende ochtend rond 7 uur de bedden uit elkaar werden gekleund door de technische dienst van het hotel. Het leek op een totale verbouwing. De nacht daaropvolgend lag er iemand anders met de tv op 10 die rond 6 uur vanmorgen door een wake up call werd gewekt die ze tot 4 x toe niet hebben gehoord (en wij dus wel).

Gisterenmiddag lekker aan het zwembad gelegen en om 3 uur werden we opgehaald om naar de Botanische tuinen te gaan. Een prachtig oud park met heel mooie bomen en bloemen. Daarna bracht Mr. P. ons naar een dansfeest waar de plaatselijke dansgroep een show gaf. Je moet er van houden.

Vandaag (maandag) gingen we weer door naar de volgende spot. We zakken nu langzamerhand af naar het zuiden en zitten nu ongeveer halverwege. We hebben een theeplantage met theefabriek in Nuwara
Eliya bezocht. Ed was blij met dit feest van herkenning: de fabriek was georganiseerd. We hebben veel informatie gekregen en het was prachtig om te zien. Je komt in dit gedeelte van Sri Lanka trouwens overal nog veel Britse invloeden tegen, zoals paarden en een manege. Ik heb echte Ceylon thee gekocht. Deze smaakt zoals thee vroeger smaakte (ja, ja, wij zijn al wat op leeftijd). Er werd een heerlijk stuk suiker bij geserveerd. Na een minuut of 5 vroeg Mr. P. waar onze suiker was. Huh? Op natuurlijk! Bleek de bedoeling te zijn dat je er bij elke slok een héél klein stukje vanaf knabbelt.
Thuis maar eens uitproberen als jullie langskomen. Onderweg zijn we bij diverse uitkijkpunten gestopt en hebben röti gegeten en Ceylon thee gedronken. Mr. P. zorgt goed voor ons en hij had een schaaltje met een soort van pasta meegebracht, waar ik hartelijk voor bedankt heb. Ik ken hem ondertussen. Ed vond dat hij wel een klein beetje moest proeven. Hier heeft hij spijt van gekregen. Alles in Sri Lanka is namelijk behoorlijk spicy (hahaha). De thee bleek bedoeld te zijn om te blussen.

Voor de lunch bracht hij ons naar een omgebouwde vrachtwagen. Hier hebben we lokale gerechten gegeten. De naam ervan weet ik niet meer, maar het was weer een hele ervaring.

Toen verder de bergen in en rond 17.00 uur zijn we aangekomen in Haputale. We zitten nu bovenop een berg met alleen maar mist om ons heen, maar we hebben wel gezien dat het een prachtige omgeving is. Ik zal kijken of ik morgenochtend een foto van het uitzicht kan maken.

Voor nu ලස්සන සවස (een fijne avond)!